In het weekend van 5 april was het eindelijk tijd voor het eerste volledige beverkampje van het seizoen. De bevers kwamen in dit weekend in aanraking met de magische wereld van chemie. Nadat de bevers hun slaapplekje hadden klaargezet kon het kamp beginnen. We begonnen natuurlijk lekker warm bij het kampvuur, waar de eerste chemische reacties werden gemaakt en nauwkeurig geïnspecteerd. Denk aan snel ontvlambare olie en poedersuiker dat ontvlamt voordat het vuur geraakt wordt. Daarna was het tijd voor een kleine speurtocht met lichtgevende staafjes. Na de spannende donkere speurtocht was het tijd om naar bed te gaan, de bevers konden niet wachten op hun chocolade koekjes met marshmallows die hun beloofd was voor de volgende dag. De bevers waren vroeg wakker om de geheime wereld van wetenschap te ontdekken. Het was een rustige ochtend met een groot ontbijtje totdat er een mysterieuze brief aan de deur hing. Marktman Maximus, Meester van mysterieuze mengsels en kampioen van chemische chaos zou om half 1 langskomen met chemische spulletjes die hij wou verkopen. We hadden geluk dat Wetenschapper Harold net was uitbetaald en bereid was de bevers te betalen voor het doen van allemaal klusjes, Daardoor konden we net genoeg geld bij elkaar sprokkelen om de hele kar te kopen! We hebben de hele dag proefjes gedaan. Van het verbranden van bubbels tot het wegschieten van raketten. Je kan het zo gek nog niet bedenken.
Toen kwam er een probleem… van wetenschap krijg je honger, het was tijd voor Chemische pannenkoeken. Na het eten had iedereen genoeg van al die wetenschap en chemie, het was tijd voor een frisse neus en de bevers werden gedropt in de Kaapse bossen en moesten met behulp van hun geleerde scouting instincten teruglopen naar het warme en veilige Thorheim. Waar hun beloofde chocolade koekjes en marshmallows op hen wachtte. Tijdens het kijken van Het regent gehaktballen vielen een aantal kleine wetenschappers alweer in slaap en werd het langzaam tijd voor bed. Na het welverdiende nachtje rust was het tijd om te kijken of alle zintuigen nog wel werkten. Na het spelen van potjes verstoppertje, eten raden op gevoel en smaak en goed luisteren naar de leiding konden we met zekerheid vaststellen dat de bevers geen permanente schade hebben opgelopen van het o zo chemische kamp. Na het chaotische opruimen was het tijd om de wereld van chemie te verlaten en terug te gaan naar het burgerdorpje waar de gezinnen van onze kleine wetenschappers op ze hadden gewacht.